غریزه تقلید در کودک

برشی از کتاب تربیت کودک، استاد علی صفایی :

تقلید :

کودک اصولا دارای غریزه تقلید است و این غریزه از شعبات غریزه کمال جویی و قهرمان پرستی است.

کودک وقتی که چشم باز میکند و پدر نیرومند و نان آور خود را میبیند، خود به خود شیفته او میشودو به تقلید از او میپردازد، به شرط آنکه این شخصیت پدر سوراخ برندارد و مورد تحقیر مادر و دیگران قرار نگیرد و یا تا سطح شخصیت کودک پایین نیاید. حتی هنگامی که فرزندش بر سر و رویش میپرد، این عظمت را حس کند. پدر باشخصیت مانند کوه است.

این روحیه تقلید میتواند بزرگترین عامل تربیتی باشدکه کودک را به سوی خوبی ها و بدی ها بکشاند. در صورتی که پدر خود تربیت یافته باشد و مودب باشدو معتقد و هدفدار باشد این تربیت ها و هدف ها به کودک منتقل میشود.

اوائل بلوغ پدر و مادر باید با آگاهی های کامل جای تقلید کورکورانه را با شناخت ها و آگاهی ها عوض کنند و حتی فرزند را در تقلید کردن و بدون برهان و تحقیق پذیرفتن و دنبال کسی رفتن سرزنش کنند. در اینجاست که پدر باید فرزند را با الگوهای بزرگتر و شخصیت های عظیم تر آشنا کند و آنها را برای او ترجمه نماید، وگرنه فرزند خودسرانه به این کار دست میزند و با اشتباه های خود، فسادهایی به بار می آورد و از دست میرود.

برگرفته از کتاب روش تربیت کودک، صفحات 54 تا 57 - استاد علی صفایی